Van weerstand naar beweging: hoe je energie hoog houdt tijdens verandering
“Als je doet wat je deed, krijg je wat je altijd kreeg.” Deze uitspraak raakt de kern van waarom organisaties veranderen. Maar zo’n transitie brengt ook weerstand met zich mee. Mensen zitten vaak comfortabel in hun huidige situatie en zien niet altijd direct het nut of belang van een nieuwe koers in. Het resultaat? Dalende energie, onzekerheid en weerstand die het proces juist tegenhoudt. In deze blog vertelt Liesbeth Swarts hoe je energie hoog houdt tijdens een transitieperiode en zorgt dat mensen niet alleen meebewegen, maar zich ook onderdeel gaan voelen van het veranderproces.
De uitdaging van onzekerheid en weerstand
Verandering brengt onzekerheid met zich mee. Er ontstaan vragen waarop niet altijd direct antwoorden bestaan. Het proces is immers dynamisch – je kunt een plan bedenken, maar gaandeweg wijzigen vaak zaken. Deze onduidelijkheid voedt de onzekerheid. Daarnaast speelt weerstand een grote rol. Mensen zitten in hun comfortzone en denken: “Het gaat toch goed, waarom moet het anders?” Sommigen vrezen voor hun functie of baan. Deze zorgen leiden tot terughoudendheid of zelfs actieve weerstand tegen verandering. Toch wil je dat mensen betrokken blijven en meebewegen. De vraag is: hoe zorg je dat dit gebeurt?
Transparante communicatie als basis voor betrokkenheid
Het begint met erkenning. Erken de onzekerheid en gevoelens die leven. Wees transparant over wat er speelt en waarom een nieuwe koers nodig is.
Creëer een open gesprekscultuur zonder oordelen, waar mensen zich veilig voelen om kritisch te zijn. Misschien vrezen medewerkers dat kritische opmerkingen tegen hen gebruikt worden: “Als ik al mijn kritische punten deel, denken ze misschien dat ik niet meer op deze plek pas.” Juist daarom is psychologische veiligheid zo belangrijk.
Deel duidelijk de voordelen van de verandering, maar wees ook eerlijk over de uitdagingen die komen. Met deze transparantie creëer je vertrouwen, zelfs als je niet alle antwoorden hebt.
Jongleren met verandering: loslaten en vertrouwen
Een krachtige manier om verandering tastbaar te maken is door de metafoor van jongleren te gebruiken. Bij jongleren moet je ballen loslaten om beweging te creëren. Als je de ballen vasthoudt, blijf je staren naar een stip op de horizon en gebeurt er never nooit iets. Tijdens een jongleertraining in combinatie met een geïntegreerde brainstormsessie bouwen we dit stap voor stap op:
De eerste bal: focus op je doel
Je begint met één bal. Je richt je op het punt waar je naartoe wilt gooien, kijkt omhoog en vertrouwt erop dat je handen de bal vangen. Net zoals je vertrouwt op je eigen kennis en expertise in je werk.
Na deze eerste oefening leggen we de ballen even weg voor een reflectiemoment. Deelnemers schrijven op: Waar ben je trots op? Welke successen heb je behaald in het afgelopen jaar of project? Door dit met elkaar te delen, hoor je vaak dingen waarvan je eerder geen weet had – successen waar collega’s aan werken zonder dat je het doorhad.
De tweede bal: omgaan met uitdagingen
Dan komt de tweede bal erbij. We zitten immers in een veranderende wereld met uitdagingen én kansen. Ook deze bal gooi je in de lucht, terwijl je blijft focussen op je doel. Dit is even wennen – je moet aanpassen en niet in oude patronen vervallen.
Na deze oefening reflecteren we weer: Tegen welke uitdagingen loop je aan? Maar ook: welke kansen of mogelijkheden zie je? Als deelnemers dit vervolgens met elkaar delen, ontstaan vaak verrassende inzichten: “Oh, jullie zijn al een stap verder in dat project? Daar ben ik benieuwd naar!”
De derde bal: samen in verandering
Bij de derde bal staat samenwerking centraal: je staat er niet alleen voor, we zijn een team. Deelnemers gaan nu samen drie ballen in de lucht houden.
Dit werkt als volgt: één persoon heeft twee ballen in één hand, de ander heeft één bal. Samen moeten ze dezelfde focus houden, vertrouwen op elkaar, en goede afspraken maken: “Ik begin, want ik heb twee ballen. Of: jij gooit eerst, dan gooi ik.” En ze moeten elkaar feedback geven: “Kun je wat hoger gooien? Wat lager? Wat sneller?”
Na deze oefening schrijven deelnemers op wat ze nodig hebben in de samenwerking om uitdagingen aan te gaan of kansen te pakken.
De finale: zelf drie ballen jongleren
Uiteindelijk proberen deelnemers zelf drie ballen te jongleren – een ultieme metafoor voor het omgaan met complexe verandering. Hierna volgt de laatste reflectie: Wat ga jij morgen anders doen?
Delen als energiebron
Deze momenten tussen de jongleerstappen creëren openheid en verbinding. Mensen delen hun trots, uitdagingen en behoeften. Dit schept niet alleen duidelijkheid, maar ook begrip voor elkaars situatie. Door uitdagingen te erkennen en samen te zoeken naar oplossingen, houd je de energie hoog. Mensen voelen zich gehoord en gezien. Ze ontdekken dat ze niet alleen staan in hun zorgen, maar ook dat er kansen liggen om samen te pakken.
Begin met bewegen, hoe klein ook
Beweging creëert energie. Zodra je teams letterlijk in beweging brengt, zoals bij het jongleren, verandert ook hun mentale houding. Ze gaan van een afwachtende, misschien zelfs van een gesloten houding naar een actieve deelname, zoals de vrouw waar ik over vertelde in een eerdere blog. Door de combinatie van open communicatie, gezamenlijke reflectie, en letterlijke beweging, transformeer je weerstand naar betrokkenheid en energie.
Meer weten?
Nieuwsgierig naar hoe onze speelse methodes jouw team kunnen helpen? Neem contact op voor een vrijblijvend gesprek over hoe More Balls Than Most jullie kan ondersteunen bij het leren met plezier.
Liever eerst nog wat inspiratie? Volg onze LinkedIn-pagina voor verhalen, tips en creatieve ideeën om jouw team te verbinden.
Liesbeth Swarts